STEPHAN EICHER - PORTRAIT

 Stephan Eicher is een Zwitserse zanger, componist en songwriter met Yenish roots. Samen met zijn broer Martin werd Eicher in de jaren tachtig in Zwitserland voor het eerst bekend als deel van de band Grauzone.

Stephan Eicher werd geboren op 17 augustus 1960 in Münchenbuchsee in het kanton Bern, waar hij zijn kindertijd doorbracht. Via haar vader Stephan en zijn broer kwam Martin op jonge leeftijd in contact met muziek. Hij was een gepassioneerd jazzviolist en nam ze vaak mee naar zijn optredens.

Zijn ouders stuurden de jonge Stephan naar internaat, maar dat weerhield hem er niet van om op 17-jarige leeftijd elektrische gitaar te spelen in de punkband "The Noisy Boys". Hij kreeg zijn muzikale opleiding aan de Zürich F+F School of Art and Design, waar hij in 1979 voor het eerst in aanraking kwam met een computer. Gefascineerd door de mogelijkheden die dit apparaat biedt, componeert hij er de eerste stukken op en komt kort daarna de elektronische band Grauzone tegen, die wordt bediend door zijn broer Martin Eicher, samen met de elektrische bassist Christian Trüssel en drummer Marco Repetto.

Met het lied "Eisbär" kon de band in 1981 een radio-hit neerzetten en zelfs de kaarten in Oostenrijk en Duitsland beklimmen. In hetzelfde jaar bracht de band hun eerste en enige album uit met de titel "Grauzone". Intussen wordt het album beschouwd als een klassieker van elektronische en Duitse New Wave-muziek en was het ook stilistisch van invloed op het volgende elektronische en techno-tijdperk. Het album heeft een ruwe, omvangrijke charme en naast het liedje "Eisbär" zijn er nog andere parels zoals de verrukt "Hinter den Begen". Nog even later, in 1982 ontbrak de band na minder dan tien concerten, vier singles en slechts één album.

Na de ontbinding van Grauzone begon Stephan Eicher zijn solocarrière en bracht in 1983 zijn eerste soloalbum "Les Chansons Bleues" uit. Muzikaal bleef hij bewegen op het gebied van elektronische muziek, maar zijn zelfgecomponeerde liedjes waren veel meer aanstekelijk en pop dan in het grijze gebied. Ook zong hij voor het eerst in het Engels en Frans. Met de volgende albums kon Stephan Eicher zich eindelijk definitief vestigen. Regelmatig maakte hij het tot de top tien van de Zwitserse hitlijsten en met zijn 1991 album "Engelberg" wist hij voor het eerst een nummer één te bemachtigen. Het nummer "Déjeuner en paix", dat er op stond, ontwikkelde zich ook tot een radio-hit in Frankrijk en klom daar naar de top twee van de singles charts.

Naast zijn successen in Zwitserland heeft Stephan Eicher vanaf het midden van de jaren negentig naam gemaakt in Frankrijk en België en kan hij voortaan rekenen op een trouw publiek in deze landen. In de loop der jaren stapte Eicher geleidelijk over van de eerste elektro-pop naar een akoestische instrumentatie van zijn liederen. Vaak liet hij zijn gevoelige composities vergezeld gaan van strijkers en speelde hij met verschillende muzikale stromingen. Naast Duits, Frans en Engels zingt hij ook in het Italiaans of Berndeutsch, en hij wisselt graag de talen binnen de liederen.

Stephan Eicher heeft in zijn carrière met tal van muzikanten samengewerkt. Hij werkte samen met de Franse accordeonist Arnaud Méthivier en de Senegalese zanger en musicus Ismael Lo. Ook nam hij samen met Herbert Grönemeyer en de Italiaanse Max Gazzé het titelnummer op van zijn album "Taxi Europa" uit 2003.

Stephan Eicher kan terugkijken op een discografie van bijna 20 albums en wordt beschouwd als een van de belangrijkste Zwitserse musici van onze tijd. Veel van zijn liederen zijn door andere muzikanten herinterpreteerd en behoren inmiddels tot het hedendaags repertoire van Zwitserse liederen. In de loop van zijn carrière won hij diverse prijzen, waaronder de Kunstpreis der Stadt Zürich in 2009 en een Zwitserse Muziekprijs in 2013.

Diskographie:

Text: Robert Lippuner / Gypsy Music Network